Soyalar mamlakatida senga yetisholmay, yolg’iz yurgandan ko’ra bu oqshom o’lganim maqul. Bu yerda har bir soyaning o’z egasi bor faqat men yo’lgi’zman. Sababi sen so’yang bo’lishimni istamading. Shu sabab bu mamlakatda yagona va eng baxtsiz soya menman. Bu ham yetmaganday yolg’izligim sabab baxtli soyalar men bilan gaplashishni istashmaydi. Tanholikda azobda yashashga majbur bir soya bilan kimni ham dardlashkisi kelardi….
Har oqshom soyalar baxt gulhani atrofida to’planishadi va o’z egalariga qanday qilib ajralmas soyaga aylaganliklari bilan bog’liq hikoyalarni so’zlashadi. Men bu hikoyalar uzoqdan zavq bilan tinglayman. Ularga havas bilan turmulgancha uyquga ketaman… Har oqshom bir hil tush ko’raman. Tushimda men sening ajralmas soyanga aylanib, Baxt gulhani oldida buni soyalarga so’zlab beraman… Qaniydi o’ngimda shunday bo’lsa edi… deb uygo’naman…
Tanholikda azobda yashashga endi chidoyolmayman… Bugun tunda o’zimni baxt gulhaniga otaman va yonib kulga aylanam… Mana yana hamma soyalar to’plandi… Baxt gulhani ham lovullab yonmoqda… Qachongacha tunlari azobda, kunlari hijronda qiynalib yashaydigan soya bo’lib yashayman. Bo’ldi qarorim qat’iy yonib o’lgan afzal bunday yashagandan ko’ra… Yonib-yonib kulga aylansam qutularman bu azoblardan zora… Ko’zlarimni chirt yumdimu o’zimni olovga ottim…
Hayr endi… Men havas qilgan qadrdon soyalar… Hayr endi… Tanholikda o’tgan kunlarim… Hayr endi… Men sevgan va meni soyasiga aynalishimni istamagan Go’zal… O’zinga munosib bir baxtli soya topgin… Hayr endi…
Baxt olovida yonayotgan vujudim tuyayotgan og'riq egasiz soya bo’lib yurgan paytlarimdagi azoblar oldida hech narsa emas ekan… Va nihoyat hammasidan qutuldim…
Bu oqshom o’laman meni hech kim eslamas Baxt olovida yongan bir soyaman tutamas
![]("/templates/Default/images/moveL.png")
