Авлиё Валентин куни ҳар йили насроний оламида нишонланадиган кун. 269 йилнинг 14 февралида Рим императори Клавдий II руҳоний Валентинни севишган ёшларни яширин никоҳлаб қўйгани учун қатл эттиради.
Буюк Британия ва Франциянинг ўрта асрдаги тарихида Авлиё Валентин ҳақида афсоанлар пайдо бўла бошлади. Шундай афсоналардан бирида айтилишича, Рим императори Клавдий II жангда яхши жанг қилади, деган фикрда аскарларининг уйланишини таъқиқлаган. Руҳоний Валентин эса шундай ошиқ-маъшуқларни яширин тарзда никоҳлаб қўйган. Бу ишлардан воқиф бўлган император уни ўлимга ҳукм қилиб, зиндонга ташлаган.
Афсоналарда айтилишича, руҳоний Валентин қамоқхона бошлиғининг қизини севиб қолган ва ўлими олдидан у қизга "валентинка"- мактуб ёзган.
Насроний динидаги ёшлар ўша кундан бошлаб, руҳонийни Авлиё валентин деб атаб, у қатл этилган кунни севишганлар куни сифатида нишонлаб келишади.